Quen nunca dixo que esta axitación cando ocupado? Bo, falamos os que naceron antes 1970, despois nós imaxinamos que xa non dixo a ninguén. Como a orixe desta expresión é moi próximo, e non ten nada que ver con calquera guerra ou con calquera Helena. O máis sinxelo é, refírese á máis famosa Compostela pensión estudante, o House of Troy, nomeado para estar nas rúas de Troy, nós, Foron non complicada. E sendo pensión Estudantil está claro que a casa non sería tranquila.
Famosa pola Novela Pérez Madrid Lugin mesmo nome, foi restaurado en museo romántico 1993. Ela evoca un albergue estudantil finais do século XIX, en que tiveron o coidado de cada detalle.
Chega un momento en que Santiago saturado con tanto monumento relixioso, e da Casa de Troia que se, unha casa, co seu mobiliario de época, fotos, utensilios de cociña…, un paraugas coas baleas antes (nunha distribución, notificar as cortinas e solicitaron). Do antigo bloque coa súa escaleira única, para a cociña, con vistas espectaculares sobre a Catedral, o museo non ten prezo.
Pero o mellor é, sen dúbida,, en termos actuais, su capital humano. Sandra Fuentes e Carmen Lawrence, guías de casa. Sen eles non sería o mesmo, tal paixón que poñen as súas explicacións, recibindo visitantes puxeron na historia. Iremos, aqueles que leron o libro, animado para fóra, e non, saír correndo para compra-lo. Son o anfitrión perfecto. Tipo, Alegre, coñecedor “súa” pat casa abaixo, punto retranca e nós amamos.
A pena é pechada agora ata a Pascua e non reabrir. Pero iso nos fai lembrar unha visita que fixemos este ano moi especial para Pazo do Faramello. Temos que recoñecer que este ano tivemos a sorte de coñecer lugares incribles, pazos, illas, terreo, bodegas antiquísimas… Pero un lugar que eu amei esta mansión foi. E aquí o factor humano de novo presente, porque eses lugares requiren unha verificación subxectiva, alguén alén de sensacións de transmitir datos, viva e déixenos sitio en directo. E quen mellor que Gonzalo Aguilar Rivero, seu propietario, para esta.
Con el, nós vimos este lugar especial nace da Real Fábrica de Papel do Faramello. E que non hai unha diferenza, na súa orixe industrial. Obviamente que non falta a capela, nos sorprende cun retablo do escultor José Gambino, nacido na mansión e unha fermosa escaleira. Pero remanentes das instalacións da fábrica como os antigos muíños, e eles, un xardín decimonónico.Y cando queremos dicir sobre eles un pouco por riba, Outro curioso Faramello. E todo isto nun contorno natural excepcional que che deixa coa boca aberta en cada etapa. Pero hai algo que se repite Gonzalo: “Nunca houbo unha mansión pechada, sempre interactuar con aldea”. Seguindo ese espírito, que abriu ao público para que todos poidan gozar de lata, tamén, quere recuperar o Camiño de Santiago pasa pola facenda e que ten pouco que ver coa estrada na que os peregrinos pasan hoxe. Claro que eles van agradecer, Cambio de coche por un Fraga centenario seguramente é vantaxoso.
Ata agora vai estar se pregunta o que fai o Faramello coa Casa de Troy. Tanto, e que é un dos lugares onde o famoso novela é. E Gonzalo, xa comprobado, é unha enxurrada de ideas, Temos falado sobre facer unha ruta de Troia (el xa comezou a moverse). As Mariñas, Santiago, el Pazo do Faramello… certamente non parece tan malo. Por iso, lembre, cando nos despedimos en Troy. Agardamos que a idea xerminar eo museo pode abrir todo o ano.
Tardou tempo en recuperarse do blog, pero agora espero conseguir tres cousas: visitar a Casa de la Troya ao abrir, que vayáis al Pazo do Faramello (calquera momento é bo, en calquera lugar que entre en contacto coa reserva), e quizais o máis difícil, esta novela ánimo óso leer Pérez Lugin. Si esto último os da pereza, deixamos-lle un resumo do último filme sobre el para ver se o pulo que falta. Ademais dunha visita de uns anos Compostela, vai ver un irrecoñecíbel Arturo Fernández (bo, irrecoñecíbel agora…), Pepe Louro moi novo e querido José Isbert. E Carmina, Ana Esmeralda.